سمن عــــــزیز بـــه کلبــــــه دلتنگــــــی هایــــــم خــــــوش آمــــــدی‎

دلے شکستہ تر از ناے نے لبک دارم

یواش!! دست نزن!! شیشہ ام ترک دارم

چہ قدر وسوسہ در چشم انتخاب من است

کہ بر صداقت آیینہ نیز شک دارم

رفیق!! بار غریبے بہ دوش من ماند ست

کہ احتیاج بہ یک دوست یک کمک دارم

صدا زدم کہ : بہ من در قبال سکہ ی زخم

چہ مے دهید؟؟ یکے گفت: من نمک دارم

( من و تو )هر دو غریبیم و آشناے سکوت‎

خوشم بہ این کہ غمے با تو مشترک دارم

‏سمــــــن بویــــــان غــبـــار غــــــم چــــــو بنشیننــــــد بنشاننــــــد‎

‏پری رویــــــان قــــــرار از دل چــــــو بستیزنــــــد بستاننــــــد‎

‏غمخوار من ! به خانه ی غم ها خوش آمدیــــــ‎

‏بامن به جمع مردم تنها خوش آمدیــــــ‎

‏بین جماعتی که مرا سنگ می زنند ‎

‏ می بینمت ، برای تماشا خوش آمدیــــــ‎

‏راه نجاتم از شب گیسوی دوست نیست‎

‏ای من ! به آخرین شب دنیا خوش آمدیــــــ‎