حافظ! چقدر جای تو خالیست بی گمان

در روزگار رونق بازار ناکسان

باید بیایی آینه ها را بیاوری

ما را به خود بیاوری ای بهت جاودان!

ما را دمی ز رندی جانانه ات ببخش

ما را که وامدار به این گشته ایم و آن

از ما ربوده است حضور و قرار را

این پاره های خون جگر، لقمه های نان

حافظ بیا و در رگ این شهر سوخته

موج شراب و شعر بینداز،آن چنان

کز هرچه غیر یار ، دل ما رها شود

تا خاک تیره روز، شود رنگ آسمان

حافظ! در این زمانه که تزویر می وزد

برخیز و باز خرقه بسوزان، غزل بخوان

«ای قصه‌ی بهشت، ز کویت حکایتی»

حافظ! چقدر جای تو خالیستبی گمان

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: